جذب سرمایهگذار، در حوزه داخلی و خارجی موضوعی نسبتا پیچیده در مناسبات اقتصادی است. این پیچیدگی البته به معنای آن نیست که نباید به سرمایهگذاری فکر کرد؛ چراکه در این عرصه تجربه و آموختههای دیگر کشورها و دیگر استانها و مناطق، پیش چشم ماست و با نگاهی به تجربیات و اندوختههای دیگران، میتوان به فعالیت در این عرصه پرداخت و با موفقیت همراه شد. البته تداوم و برنامهریزی در این عرصه شاهکلید موفقیت است.
بحث من شامل دو رویکرد و دو فضای جداگانه در سطح کلی میشود و سپس به موضوع سرمایهگذاری در استان کرمانشاه اشاره خواهم کرد.
اولین رویکرد ما باید بهبود فضای کسبوکار و مساعد و مناسب بودن این فضا باشد. برای کسی که بخواهد سرمایهاش را به اقتصاد کشور یا شهر شما اختصاص دهد، مهمترین اصل وجود فضای مناسب و شرایط مهیا برای سرمایهگذاری است. هرچقدر بتوانیم این فضا را مهیاتر و مناسبتر کنیم، قطعاً اشتیاق بیشتری ایجاد خواهد کرد و اگر این تهیه و تدارک تداوم بیشتری پیدا کند، سرمایهگذاران بیشتری رغبت و میل پیدا خواهند کرد تا در فضای مناسب شما سرمایهگذاری کنند. حتی خود سرمایهگذاران، به تشویق دیگر سرمایهگذاران خواهند پرداخت و آنها را به فضای مهیای شما دعوت خواهند کرد. هرچقدر بتوانیم این فضا را تلطیف کنیم و به فعلو انفعالاتی که منجر به سرمایهگذاری میشود، سرعت ببخشیم برگ برنده را در دست گرفتهایم. در این رویکرد فضاهای مختلفی لازم است که یکی از این فضاها پنجره واحد است که باهدف جلوگیری از پراکندهکاری دستگاهها و حذف بروکراسی اداری، در یک مکان واحد همه فعالیتها را متمرکز کرده و به روند اجرای کار سرعت بدهد، اما در عمل این اتفاق، چه در سطح کشور و چه در سطح استان، با توجه به فلسفه وجودی این مراکز، عملیاتی نشده و موفقیتی نداشته است؛ بنابراین تکیهبر این امر که این مراکز باید به هدف و فلسفه وجودی خود برگردند و تمام دستگاهها مکلف شوند در کمترین زمان و با تمام توان در خدمت این مرکز باشند، یک نکته کلیدی در عرصه جذب سرمایهگذار است. این بخش به بخشی از سرمایهگذارانی کمک میکند که تکلیفشان مشخص است و شامل سرمایهگذارانی است که در حوزههای خاص و تخصصی خودشان فعالیت دارند و در نقاط مختلف هم اقدام به سرمایهگذاری کردهاند. این دسته در کنار سرمایه، اطلاعات لازم را دارند و شرایط را هم میدانند و تنها به بسترها و شرایط مهیا و امکانات فراهمشده، نیاز دارند تا سرمایهگذاری کنند.