مولوی کارشناس اقتصادی کشورمان گفت: هیچ کشوری با تحریم توسعه پیدا نکرده است و در این همایش ما می خواهیم بگوییم که چه کارهایی می توان کرد که باقی بمانیم. تحریم و توسعه دو کلمه غیرقابل وصل شدن است.
به گزارش روابط عمومی اتاق بازرگانی فارس، پیمان مولوی در پنجمین همایش ملی توسعه اقتصادی که در اتاق بازرگانی فارس برگزار شد، اظهار داشت: زیرساخت‌های یک کشور در توسعه اقتصادی مهم است اما مهم‌ترین عامل توسعه اقتصادی مردم یک کشور است. کدام جامعه را دیدید که مردمی بالنده نداشته باشد ولی خودش پیشرفت کرده باشد؟
وی گفت: در تحلیل موضوع ها باید متناسب با واقعیات صحبت کنیم. هیچ کشوری با تحریم توسعه پیدا نکرده است و در این همایش ما می خواهیم بگوییم که چه کارهایی می توان کرد که باقی بمانیم. تحریم و توسعه دو کلمه غیرقابل وصل شدن است.
این کارشناس و مدرس اقتصادی با بیان برخی از تعاریف و رابطه آنها با هم در کسب و کار پرداخت و افزود: ابتدا باید این سوال را پرسید که کدام کسب و کارها همواره از نظر مالی باهوش تر از دیگران هستند.
مولوی بیان کرد: برای این کار باید ابتدا سرمایه در گردش را توضیح داد، سرمایه در گردش دارایی جاری منهای بدهی جاری است بنابراین کسب و کارهایی که کیفیت سود بیشتری دارند، باهوش تر از دیگران هستند.
وی تصریح کرد: کیفیت سود یعنی افزایش سودآوری شرکت با سرمایه گردش کمتر، یا افزایش سود با ثابت ماندن سرمایه در گردش که مدل سرمایه در گردش در ایران افزایشی است و امری مثبت تلقی نمی‌شود.
این کارشناس اقتصادی با بیان چرایی این موضوع که چرا افزایش سرمایه در گردش امری مثبت تلقی نمی‌شود، گفت: در مرحله نخست باید منبع تامین سرمایه در گردش را در نظر گرفت که معمولا از 3 جا تامین می‌شود: 1- سودی که با سرمایه در گردش مخلوط می شود، 2- سهامدار و 3- تامین مالی خارج از سازمان « بانک و بدهی و غیره».
مولوی با بیان اینکه هر یک از این راه‌های تامین سرمایه در گردش هزینه دارد، خاطرنشان کرد: سودی که وارد چرخه عملیاتی می‌شود هزینه دارد، حداقل هزینه آن هزینه فرصت است. پول سهامدار هم نرخ بهره بدون ریسک است، بانک و بدهی هم که هزینه آن روشن است.
وی افزود: زمانی می‌گوییم افزایش سرمایه در گردش کیفیت سود دارد که سودآوری به اندازه سرمایه در گردش رشد داشته باشد.
** رابطه سرمایه در گردش و چرخه های عملیاتی بنگاه اقتصادی
این مدرس اقتصاد با اشاره به برخی از اصول علم اقتصاد تصریح کرد: هر چه چرخه عملیاتی کوچکتر باشد، نیاز به سرمایه در گردش کمتر است و برعکس. چرخه عملیاتی یعنی از زمان خروج پول از بنگاه تا زمانی که دوباره پول حاصل از فروش برگردد، به عبارتی پول تبدیل به پول شود.
وی با اشاره به دیگر مفاهیم اقتصادی ادامه داد: چند چرخه در این عملیات وجود دارد؛ چرخه روزهای موجودی کالا، چرخه حساب‌های دریافتنی یعنی چقدر پول من دست دیگران است و چرخه حساب‌های پرداختنی چقدر پول‌های دیگران دست من است.
وی تصریح کرد: کسب وکارهایی باهوش هستند که از اعتبار و پول دیگران استفاده کنند، اسمش ممکن است دلالی باشد اما این اصل است در اقتصاد، کسب و کاری که با پول دیگران می تواند کار کند.
مولوی بیان کرد: اولین عاملی که باعث می شود کیفیت سود ایجاد نشود این است که چرخه های عملیاتی در حال بزرگ شدن است. سرمایه گردش درمانی چاره راه بنگاه های ایرانی نیست.
این کارشناس اقتصادی با طرح این سوال که در دوران تحریم چه اتفاقی برای چرخه‌های عملیاتی بنگاه‌های ما می افتد، گفت: اولین اتفاقی که می افتد این است که چرخه‌های عملیاتی بنگاه ها در حال بزرگ شدن است و بنگاه ها نیاز به سرمایه در گردششان بیشتر می شود.
وی اظهار داشت: طولانی شدن تامین چرخه مواد اولیه؛ نقد شدن بازارها؛ طولانی شدن ثبت سفارش تامین ارز و غیره و عدم قطعیت از دیگر شرایطی است که در دوران تحریم رخ می‌دهد.
مولوی گفت: اقتصاد ایران در خوش‌بینانه‌ترین حالت سال آینده بین 3 تا 5 درصد کوچکتر می‌شود که در تمام کسب و کارها تاثیرگذار است. کسب و کارهایی که نتوانند چرخه عملیاتی را کنترل یا کاهش دهند به مرور در اقتصاد ایران حذف می شوند. کسب و کارهایی که نتوانند سرمایه در گردش خود را کنترل کنند، حذف می‌شوند.
** هزینه سرمایه
این کارشناس اقتصادی با اشاره به دیگر مفاهیم اقتصادی به هزینه سرمایه اشاره کرد و افزود: بنگاه‌داری در ایران بدون اطلاعات، بدون حواس جمعی و بدون مدیریت ریسک امکان پذیر نیست مگر اینکه رانتی داشته باشید و استفاده کنید.
وی بیان کرد: برای محاسبه هزینه سرمایه باید تعریف دقیقی از هزینه سرمایه داشت. هر بنگاهی آورده سهامدار دارد در کنار بدهی‌ها، ساختار سرمایه ترکیبی یعنی بدهی در کنار آورده سهامدار. آورده سهامدار یک بازه مورد انتظار از این کسب و کار دارد. بازه مورد انتظار آن نرخ بهره بدون ریسک است. نرخ بهره را بازار تعیین نمی‌کند سیاستگذار تعیین می‌کند.
مولوی عنوان کرد: بدهی که در ساختار سرمایه است، هزینه بدهی یا بازه مورد انتظار بستانکاران محسوب می‌شود. بازه مورد انتظار به اضافه هزینه بدهی به عنوان میانگین موزون هزینه سرمایه یا wacc شناخته می‌شود.
وی تصریح کرد: وک یکی از مواردی است که عدم دقت به آن، اجازه هیچ گونه ریسکی به کسی نمی‌دهد. وک یعنی به اندازه‌ای بازده ایجاد کند که به نقطه سر به سر سرمایه برسد. وک هزینه سرمایه است.
این کارشناس اقتصادی اظهار داشت: هر چه هزینه سرمایه پایین‌تر باشد قدرت رقابت بین بنگاهی بیشتر است. یک عامل بالا بودن هزینه سرمایه بالا بودن نرخ بهره بدون ریسک است.
مولوی با اشاره به اینکه در ایران اعتقادی به ریسک وجود ندارد، به رتبه اعتباری بین المللی و ارتباطش با ریسک سرمایه‌گذاری پرداخت و گفت: هر کشور و هر شرکتی که اعتباری بالاتری دارد دسترسی به ارزان‌ترین پول بین‌المللی را دارد. نرخ بهره در اتحادیه اروپا صفر و در ایران 20 است. هر چقدر این رتبه به سمت پایین‌تر می‌آید ریسک بالاتر و نرخ بهره برای تامین مالی بالاتر می‌رود.
این کارشناس اقتصادی عنوان کرد: ایران رتبه بندی اعتباری نمی‌شود. سال 2006 رتبه بندی می‌شد و رتبه‌اش BB+ بود. با تحریم‌های اولیه رتبه‌بندی اعتبار ایران سقوط کرد و بعد از برجام و بعد از خروج آمریکا از برجام به گونه‌ای دیگر شد.
وی گفت: واقعیت امر این است که ما با رتبه‌بندی کاری نداریم اما رتبه‌بندی با ما کار دارد. کارش این است که تمام رقبای منطقه‌ای و همسایه ما سیستم رتبه‌بندی اعتباریشان از ایران بهتر می‌شود یعنی به پول بین‌المللی ارزان‌تر دسترسی دارند و امکان جذب سرمایه‌گذاری بیشتری دارند چون سرمایه‌گذار دنبال ریسک کم و بازده بالا است.
مولوی با اشاره به ارتباط رتبه‌بندی اعتباری و هزینه سرمایه بنگاهی گفت: هر چقدر به پول ارزان‌یتر دسترسی داشته باشیم روی سرمایه‌گذاری تاثیر می‌گذارد. ایران بالاترین هزینه سرمایه را دارد هم نرخ بالا است و دسترسی به پول ارزان هم نداریم.
این کارشناس اقتصادی افزود: یکی از مهم‌ترین مشکلات در ایران بلند مدت تعریف کردن پروژه است. بخش خصوصی انتظار بازده در شرایط ریسکی کوتاه مدت را دارد.
** انواع ریسک
مولوی در ادامه به انواع ریسک پرداخت و گفت: ریسک کلان اقتصاد ایران نوسان شدید نرخ ارز است. ریسک کشوری ایران بالا ست که این موضوع مربوط به الان هم نیست در طول تاریخ بوده است. ریسک سیاسی، نوع دیگری است که روی همه اینها قرار دارد، بزرگترین ریسک سیاسی تحریم است. این ریسک‌ها باعث شده که ایران را رتبه‌بندی نکنند.
وی عنوان کرد: در ایران به مدیریت ریسک اهمیت نمی‌دهند. اتفاقاتی که در فروردین امسال درباره نرخ ارز رخ داد سبب شد همه حتی دولت به شوک بروند. مگر قبل از آن جهش نرخ ارز چند بار رخ نداده بود؟ چرا شوک می شویم چون اعتقادی به مدیریت ریسک نداریم.
انتهای پیام/